SCULPTUREN


figuur 2 17 x 40 cm 2021


figuur 1 15 x 40 cm 2021

figuur 5 gips/ keramiek/ oud staal 22 x 60 cm 2015

Licht in schaduw
Mijn ziel
als een leeg huis
Vlucht weg
zoek, hunker
Hou vast
Ster die schijnt
voor mij, weg
Op weg
Ver van hier
Wil jij me helpen?
In de stilte een zucht:
'Draai om,
keer terug
Thuis is dichtbij
Alleen, nu
Vertrouw dat
het Licht
sterker is
dan schaduw'.


Eva Visscher


figuur 3
gips/ was
15 x 55 cm
2014

figuur 2
gips
10 x 30 cm
2014

Help houd me vast!
Na enige tijd leer je het subtiele verschil tussen iemand bij de hand houden en een ziel aan zich ketenen.*

Stap voor stap
En je leert dat je kunt uithouden en volhouden
dat je inderdaad sterk bent, en een eigen waarde hebt;
en je leert en je leert...*


Hand in hand Klein in groot (onder)steunen elkaar,
smelten samen
Kracht in kwetsbaarheid.

Eva Visscher

gips
30 x 40 cm
2014


*Fragmenten uit het gedicht
'Uno aprende' Jorge Luis Borges

Grote Ik weet het niet meer
Hij is buiten zijn boekje gegaan.
Stampvoetend loopt hij door het huis.
Ver beneden staat kleine ik.
Ze kijkt naar het huisje waar licht brandt.
Kleine Ik is moe,
zoekt een plek
om te eten en te slapen.
Grote ik hoort het geklop op de deur niet:
Radio Gekkenwerk staat keihard aan.
De muziek verscheurt Grote Ik in tweeën.
"Ga weg, Vernietiger, je verpest mijn leven!"
Opeens wordt het stil in huis.
Grote Ik voelt zich verlost
en hoort nu ook het geklop
De deur gaat open
Kleine Ik stapt binnen:
een plek voor mezelf.


Eva Visscher


gips/ brons
30 x 40 cm
2012

Geen bodem om op te staan
Waar vindt ik houvast in mijn eenzame bestaan?
'k Wordt gek van er niet mogen zijn
en ander nodeloos venijn
Vlucht en zoek
Naar huis en trap; ergens in de hoek?
In de schaduw van de stellage, sidder ik en huiver
Een sterretje, maar ik tast in het duister
Wie ben ik? Zoek een plek voor mezelf
Iets met een stevig gewelf
Opeens zie ik een huis met een trap
en ga voorzichtig, stap voor stap
tot het einde en sta stil
Waar is de deur...? en ril
Daar is gezelligheid, licht, warmte, maar ik...
verschrompel, wankel en snik
"Sterke brons sluit mij, kwetsbaar gips, binnen
zodat we elkaar kunnen beminnen".


Eva Visscher


gips/ brons
30 x 40 cm
2011